Κον, Πολ Μόριτζ

(Paul Moritz Kohn, Αμβούργο 1924 –). Βρετανός μαθηματικός, γερμανικής καταγωγής. Απόφοιτος της σχολής μαθηματικών του Trinity College στο Κέιμπριτζ, έλαβε τον διδακτορικό τίτλο του από το ίδιο πανεπιστήμιο το 1951. Τον επόμενο χρόνο ανακηρύχθηκε λέκτορας στο πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ και το 1961 επισκέπτης καθηγητής του πανεπιστημίου Γέιλ στις ΗΠΑ και υφηγητής στο κολέγιο Queen Mary του πανεπιστημίου του Λονδίνου. Τα επόμενα χρόνια έλαβε τον τίτλο του επισκέπτη καθηγητή σε πανεπιστήμια στις ΗΠΑ, στη Γαλλία, στο Ισραήλ και στην Αγγλία. Το 1989 συνταξιοδοτήθηκε και ανακηρύχθηκε επίτιμος καθηγητής και ερευνητής. Η έρευνά του επικεντρώθηκε σε πολλούς τομείς της άλγεβρας, αλλά η βασική συνεισφορά του σημειώθηκε στην άλγεβρα των μη μεταθετικών δακτυλίων. Ασχολήθηκε με τη δομή των τανυστικών χώρων και γενίκευσε ένα θεώρημα του Μάγκνους. Το 1953 δημοσίευσε με τον Κ. Μάλερ μια εργασία για τις ψευδοαποτιμήσεις και τον επόμενο χρόνο μια εργασία στην άλγεβρα Lie. Τα επόμενα χρόνια δραστηριοποιήθηκε στη θεωρία ομάδων, στη θεωρία πεδίων, στους δακτυλίους Lie, στις ημιομάδες, στις αβελιανές ομάδες και στη θεωρία δακτυλίων, δημοσιεύοντας εργασίες στην άλγεβρα Τζόρνταν, στους δακτυλίους διαίρεσης Lie, στα λοξά πεδία, στους ελεύθερους ιδεώδεις δακτυλίους και στις μη μεταθετικές περιοχές μοναδικής παραγώγισης. Τα σημαντικότερα βιβλία του είναι: Ομάδες Lie (1957), Γραμμικές εξισώσεις (1958), Γενική άλγεβρα (1965) και Οι ελεύθεροι δακτύλιοι και οι σχέσεις τους (1971). Ανάμεσα στις διακρίσεις και στα βραβεία με τα οποία έχει τιμηθεί για την προσφορά του ξεχωρίζουν η εκλογή του ως προέδρου της Μαθηματικής Εταιρείας του Λονδίνου (1982-84) και το βραβείο Λέστερ Φορντ της Αμερικανικής Μαθηματικής Εταιρείας (1972).